منصور مرید، متولد ۱۳۳٨، دانش‌آموخته رشته تاریخ، شاعر و منتقد ادبی اهل اهواز است که اشعار، مقالات و نقدهایش در مجلات فرهنگی و هنری به چاپ رسیده‌اند. پیش از این، ۲ کتاب از مرید با نام‌های «یاقوت‌های کبود» و منظومه «با من برقص» در انتشارات خوزان به چاپ رسیده‌اند.
در سال ۱۴۰۰ «یاقوت‌های کبود» در فهرست ۱۲ کتاب راه‌یافته به مرحله نهایی جایزه شعر شاملو قرار گرفت.
در بخشی از مجموعه «جمجمه‌ها مرا می‌خوانند» می‌خوانیم:
می‌گردم
به دنبال سیاره‌ای
بی‌پاسبان و بی‌دیوار
و فضایی تهی
تهی از اکسیژن
تهی از کربن
تهی از تو
که نمی‌دانی
زبانِ آب و درخت و اشک و باران و بوسه را… .
از جمله فعالیت‌های مرید در عرصه ادبیات، گفت‌وگو با هوشنگ چالنگی، هرمز علی‌پور، فرهاد کشوری، صمد طاهری و قاضی ربیحاوی است به همراه مقالاتی انتقادی در باب آثار این شاعران و نویسندگان که به زودی در کتابی با نام «چکاندن ماشه حافظه» به چاپ خواهد رسید. مجموعه
شعر دیگری از این شاعر با عنوان «تاریکخانه جهان» در نوبت چاپ قرار دارد. وی به همراه محمد حیاتی مقدمه‌ای بر کتاب «خرده‌شیشه‌های اندیشه» (تعدادی از تومارهای پروژه پاساژها اثر والتر بنیامین) نوشته‌اند که در انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است.
