غم‌انگیزتر از کسانی که با آوارها سلفی می‌گرفتند آنهایی بودند که آمده بودند، مشهور شوند. صاحبان سگ‌های خانگی با ژستی خاص در میانه خرابه‌ها قدم می‌زدند و سگ‌شان را تبلیغ می‌کردند. دقیقا اتفاقی مشابه آن را چند سال قبل در زلزله کرمانشاه دیده بودیم؛ نیروهای بومی بدون تخصص لازم در امداد ونجات. اما داستان آبادان کلی توفیر داشت. فیگورهای جلوی دوربین‌شان هم جای بسی بحث داشت. لنز دوربین‌ها که روی سگ‌ها و صاحبان‌شان زوم می‌شد. هرکدام ادعا می‌کردند تعدادی زنده از زیر آوارها کشیده‌اند بیرون. بخش تلخ ماجرا اما آنجا بود که ادعا می‌کردند، می‌توانستند زنده‌های بیشتری از زیر آوار بیرون بیاورند اما هلال‌احمر مانع کارشان شده.
«متروپل» وسیله‌ای شد تا سگ‌های خانگی و صاحبش عکس‌های یادگاریشان را بگیرند و بروند. عکس‌ها و فیلم‌هایی که امید واهی می‌دادند به دل‌های داغداری که امید داشتند به زنده بودن عزیزان‌شان. «تیدا» یکی از شو‌من‌های آوارهای «متروپل» بود. سگی با نژاد ژرمن که ادعا می‌شد سگ زنده‌یاب است. صاحب سگ پیدا کردن چهارنفر زنده از زیر آوارها را به افتخاراتش اضافه کرد تا دنبال‌کنندگان بیشتری را با خود همراه کند.هر سگی نمی‌تواند، سگ نجات باشد هر سگی نمی‌تواند سگ نجات باشد.
