به گزارش روابطعمومی شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی، کار طاقتفرسای آنان، شب و روز نمیشناسد و حالا که گرمای خرداد ازراهرسیده، از طلوع آفتاب تا پاسی از شب، کارشان ادامه دارد. آبیاران، آب جاری شده در لولههای «هیدروفلوم» را در زمان مناسب به جویچههای مزارع هدایت میکنند تا رگ حیات، در کالبد نیشکرها جاری شود.
آنان گاه مجبورند چند شبانهروز در مزارع بمانند و در گرمای سوزان و تاریکی شب، عطش نیشکرها را برطرف کنند. خطرات این شغل هم کم نیست؛ حمله گاهوبیگاه گرازها، گزندگان موذی و نیش آفتاب، همگی در کمینشان نشسته است؛ اما هیچکدام از این سختیها، در ارادهشان خللی ایجاد نکرده و با دستان پینهبسته و قلبی پر از امید، نبض حیات را در مزارع نیشکر زنده نگه داشتهاند.
فعالیت ۲۰۰ آبیار در نیشکر سلمان فارسی
در کشت و صنعت نیشکر سلمان فارسی، ۲۰۰ آبیار وظیفه خطیر آبیاری مزارع را عهدهدار شدهاند؛ نیروهایی که همگی از روستاها و مناطق پیرامونی این واحد نیشکری هستند. در هر «بلوک» بین هشت تا ۱۰ آبیار مستقر میشوند. کشت و صنعت سلمان فارسی به گفته «ابراهیم رحیمی»، مدیر تولید دوم کشاورزی، از ۲۴ بلوک در زراعت نیشکر تشکیل شده است. هر بلوک شامل ۲ تا سه مزرعه است و مدیریت آبیاری، کوددهی، ترمیم فاروها، جابهجایی هیدروفلوم این مزارع به یک پیمانکار آبیاری داده شده است.
مدیر تولید دوم کشاورزی نیشکر سلمان فارسی در تشریح آبیاری مزارع، به دو شیوه اشاره میکند؛ یکی آبیاری مزارع «راتون» و دیگری مزارع «پلنت». مزارع پلنت یا کشت جدید، بین ۳۲ تا ۳۶ نوبت آبیاری میشوند و مزارع راتون یا کشت قدیمی نیز ۲۴ تا ۲۸ نوبت نیاز به آبیاری دارند.
آبیاری مزارع نیز متناسب با فصلها، متفاوت است؛ ابراهیم رحیمی در این زمینه میگوید: این روزها که گرمای هوا زیاد است، آب نیز تبخیر بالایی دارد؛ بنابراین برای کاهش تبخیر، در طول شب نیز آبیاری انجام میشود. این زمان و دورههای آبیاری برای هر مزرعه توسط مدیریت مطالعات کاربردی تعیین میشود.
وی «زمانبندی» و «برنامهریزی» را دو ویژگی اصلی کار آبیاران نیشکر برشمرد و تأکید کرد که میزان رشد و کیفیت نیشکر، ارتباطی مستقیم به کارشان دارد و یک «داشت» مطلوب، ثمره توجه و دقت بالای آنان در آبیاری، کوددهی و… است.
نیشکر، برکت سفرههای مردم منطقه
تعصب و غیرت بر روی مزارع نیشکر، نکتهای است که «عباس»، یکی از آبیاران کشت و صنعت سلمان فارسی، در هر کلمهای که بر زبان میراند بر روی آن تأکید میکند. رزقوروزی عباس از همین مزارع نیشکر تأمین میشود و به گفته خود، سفرهاش از نیشکر است. همین امر، تعلق خاطر و غیرت او را به این مزارع دوچندان کرده است.
او میداند که نیشکر فقط یک محصول کشاورزی نیست، بلکه منشأ رزقوروزی خانوادهای زیادی در این منطقه است. به همین دلیل، با تمام وجود تلاش میکند که هر سال مزارع نیشکر پربارتر از گذشته شود.